Het openluchtzwembad aan de Lange Torhoutstraat sloot in 2001, na meer dan 100 jaar, de deuren. Ondanks gedane verkiezingsbeloftes besloot het CVP-stadsbestuur dat de noodzakelijke aanpassingswerken te duur waren. Luid protest en een petitie met meer dan 4.500 handtekeningen werden naar de prullenmand verwezen. 17 jaar later laat de site een verloederde en troosteloze indruk na. Wat ooit een laagdrempelige ontmoetingsplaats was voor zoveel Ieperlingen, jong en oud, is nu een schaamtevlek in onze stad.
Vooreerst is een (openlucht)zwembad bouwen en exploiteren nooit winstgevend. Net als een stadhuis is een zwembad een “dienst” aan de bevolking. Het huidige bestuur besteedde deze legislatuur een enorm bedrag (11 miljoen € of meer dan 311 euro per Ieperling) aan de renovatie van het nieuwe stadshuis Auris. Beleid voeren is keuzes maken, maar ook luisteren naar de bevolking.
Daarnaast voorzag de Vlaamse overheid de voorbije jaren aanzienlijke subsidies voor nieuwe publieke zwembaden. De belangrijkste voorwaarde hierbij was dat er werd samengewerkt met andere gemeenten. Het Ieperse stadsbestuur liet deze kansen telkens voorbijgaan.
Het voormalige bad is deels beschermd, voor een herinrichting kunnen aanzienlijke subsidies worden aangevraagd. Maar een degelijk onderzoek moet uitwijzen waar een openluchtbad het best kan gepositioneerd worden en wat de kostprijs zou zijn, rekening houdende met de mogelijke subsidies.
In het voorjaar van 2017 kondigde Bellewaerde de bouw aan van een waterpretpark. Reeds in 2015 vroeg Open Ieper het stadbestuur om een gesprek aan te knopen met het oog op een samenwerking naar het voorbeeld van De Panne en Plopsaqua. Dit opende ook de deur voor een nieuw openluchtzwembad in Ieper. De kosten konden gespreid worden en de Ieperlingen krijgen een voordeeltarief. Er werd andermaal geen gehoor gegeven aan onze oproep, en het gesprek bleef dus uit.